تو برایم چون باران

بر زمین مرده ای

زنده می کنی روح مرده ام را

جان می گیرم 

با هر نگاهو لبخندت

زیر باران  مهربانیت

رقصی عاشقانه خواهم کرد

می چرخمو می چرخمو می چرخمو می خندم

اری .با تو کودک درونم رهاست

چشم های تو

خوشه ی کدام انگور بود

که شراب نگاهت

مستیش اینقدر شیرین است

بیخود کرده مرا از من

جنبشی انداخت در اندرون من

اخ اگر باغ بودنت را بیابم

با دست هایم

تک تک خوشه هایت را لمس خواهم کرد

شعر خواهم گفتو

از شاخه خواهم چید

خوشه هایی که مستی انگورش

عشق بازیی بی تکرار است

تو باغ جاویدو بی مانند انگور شراب عاشقانه های منی

+اووووووف

                                             !!!!!