.

نامت را که میخوانم

نه آینه هایم تنها،که تمام سطوح صیقلی اطرافم، هزار تکه می شوند

هجوم میبرند در رژم!

لبم را می آرایند

تا در دوستت دارم گفتنم و درخششش

خورشید در من متولد شود

وقتی که چون نپتون خاموش،سردو دوری!