کجای شعرو قافیه نشسته ای؟
که هی می سرایمت.ولی نیستی
هی میخوانمت.ولی نمیابمت
کجای سیگار پنهانی؟
که عطرش مستم می کند
هوس میکنم دود کنم تا بیابمت
کجای قهوه ای؟
که می بویمش
می نوشمش
و مست تو می شوم
مست تو!
کجای جهان نشسته ای
که بعد سی سال
هنوز کم دارمت.کم.
نیا
که من زنده ام به این عاشقانه های تنهایی..